20 mart 2025

körlüğü göz’e almak.

dün gece, baktıkça körleşen gözler gördüm.

bunun insanı içinde bırakacağı açmaz oldukça can sıkıcı. bakasın var bir yandan, bakmayacaksan bu gözler niye var zaten. ve fakat baktıkça kör olacağını da biliyorsun.

ya gözlerini sımsıkı yumup hiç bakmayacaksın görüşünü kaybetmemek için, o lezzeti tatmayıp, görmenin nasıl bir şey olduğunu merak etmeye mahkum edeceksin kendini. ya da bakmaya -uğruna kör olmaya- değer bir şeye bakıp, öyle kör olacaksın.

asıl körlük ilki.

ve de körlüğün kaçınılmazlığı, bakışın zevkini bozmuyor, bilakis artırıyor.

hem bakmamaya razı olacaksan, kaybetmekten korktuğun görüşünün ne manası var?

soru: ben dün gece baktıkça körleşen gözler mi gördüm, gözlerle mi gördüm? hadi şimdi düşün dur.

ve peki gördüğüm son şey o gözler miydi?