ey ellerini göklere değil de aşağılara uzatan gafiller! dün gece, zemin-zamanı bükmenin bir yolunu buldum sonunda. sanırım. nasıl...

dün gece, bir mission’ı tamamladım, zor bir bilmeceyi. labirentteki yaratığı öldürmemiz gerekiyordu, icabına baktık. en iyi savunma...

hayatlarımız, ölümlerimizin şerefine yazılmış birer kaside. destinasyon. destined. destine. destan. dün gece, şehrin kalabalığı...

körlüğü göz’e almak. dün gece, baktıkça körleşen gözler gördüm. bunun insanı içinde bırakacağı açmaz oldukça can sıkıcı. bakasın var bir...

dün gece, resmi bir işlemi halletmek için istanbul’un dört köşesinde mekik dokudum. Nasıl oluyorsa, normalde en olmadık şeylerde aksilik...

dün gece, içi yolcularla dolu bir yolcu uçağına pilot olarak atanmıştım. pilotaj okuyan kardeşim halbuki, ben değilim. yetersizliğimi...

atın ölümü arpadan olsun. dün gece, alt katını kafe olarak servise açan bir sanatçı-psikoloğun ingiltere’deki atölyesini ziyaret ettim....

dün gece, reşadiye köyü’nün içine doğru giden, kaç saatte bir geçtiği belli olmayan ve de şoför koltuğunda annemin oturduğu bir belediye...

portal dün gece, dostum dua lipa’yla terk edilmiş bir kasabada bir şey yetiştirmeye çalışıyorduk, bir task. tabi benim yüzümden biraz...

those who die before they die won’t die when they die. dün gece, ölüm ritüellerinin -cenaze hazırlıklarının yani- kişiler ölmeden yıllar...